22 Ağustos 2013 Perşembe

İyi Ki Doğdun Ümit Yaşar ...

Ben kendisini beni yaşayan şair olarak tanımlıyorum...
O kadar güzel anlatmış ki aşkı, sevmeyi, özlemi ...
Benim kendi cümlelerimle ifade edemediğim duygularımı o şiirlerine yüklemiş ...
Duygularımın tercümanı olmuş ...


Bugün, en sevdiğim şair Ümit Yaşar OĞUZCAN'ın doğum günü (22 Ağustos 1926) ...
O'nu bir şiiri ile anmak istedim ...

Sevdiğim o kadar çok şiiri var ki ...
Hangisini seçeceğimi bilemedim !
Ve en sonunda kendisini Aşka Dair Nesirler isimli kitabında yer alan 5. Mektup ile anmaya karar verdim ...



İyi ki doğmuşsun Ümit Yaşar OĞUZCAN ...


5.Mektup

Ayrılık diye bir şey yok. Bu bizim yalanımız. Sevmek var aslında, özlemek var,
beklemek var. Şimdi nerdesin? Ne yapıyorsun? Güneş çoktan doğdu. Uyanmış
olmalısın. Saçlarını tararken beni hatırladın, değil mi? Öyleyse ayrılmadık.
Sadece özlemliyiz ve bekliyoruz. 

Zamanı hatırlatan her şeyden nefret ediyorum. Önce beklemekten. Ömür boyunca ya bekliyor ya bekletiyor insan. İkisi de kötü, ikisi de hazin tarafı yaşantımızın. Bir çocuğun önce doğmasını bekliyorlar, sonra yürümesini, konuşmasını, büyümesini.. Zaman ilerliyor, bu defa para kazanmasını, kanunlara saygı göstermesini, insanları sevmesini, aldanmasını, aldatmasını bekliyorlar. Ve sonra ölümü bekleniyor insanoğlunun. 

Ya o? Ya o? İnsanlardan dostluk bekliyor, sevgilisinden sadakat, çocuklarından saygı ve bir parça huzur bekliyor, saadet bekliyor yaşamaktan. Zaman ilerliyor, bir gün o da ölümü bekliyor artık. Aradıklarının çoğunu bulamamış, beklediklerinin çoğu gelmemiş bir insan olarak göçüp gidiyor bu dünyadan. 

İşte yaşamak maceramız bu. Yaşarken beklemek, beklerken yaşamak ve yaşayıp beklerken ölmek! 

Özleme bir diyeceğim yok. O kömür kırıntıları arasında parlayan bir cam parçası.
O nefes alışı sevgimizin, kavuşmalarımızın anlamı. O tek güzel yönü bekleyişlerimizin. İnsanlığımız özleyişlerimizle alımlı, yaşantımız özlemlerle güzel. 

Özlemin buruk bir tadı var, hele seni özlemenin. Bir kokusu var bütün çiçeklere değişmem. Bir ışığı var. bir rengi var seni özlemenin, anlatılmaz.
Verdiğin bütün acılara dayanıyorsam; seni özlediğim içindir. Beklemenin korkunç
zehiri öldürmüyorsa beni;  seni özlediğim içindir. Yaşıyorsam; içimde umut varsa,
yine seni özlediğim içindir.

Seni bunca özlemesem; bunca sevmezdim ki!

Ümit Yaşar OĞUZCAN

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...