Ben kendisini beni yaşayan şair olarak tanımlıyorum...
O kadar güzel anlatmış ki aşkı, sevmeyi,
özlemi ...
Benim kendi cümlelerimle ifade edemediğim
duygularımı o şiirlerine yüklemiş ...
Duygularımın tercümanı olmuş ...
Bugün, en sevdiğim şair Ümit Yaşar
OĞUZCAN'ın doğum günü (22 Ağustos 1926) ...
O'nu bir şiiri ile anmak istedim ...
Sevdiğim o kadar çok şiiri var ki ...
Hangisini seçeceğimi bilemedim !
Ve en sonunda kendisini Aşka Dair Nesirler isimli kitabında yer alan 5. Mektup ile anmaya karar verdim ...
İyi ki doğmuşsun Ümit Yaşar OĞUZCAN ...
5.Mektup
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız. Sevmek var aslında, özlemek var,
beklemek var. Şimdi
nerdesin? Ne yapıyorsun? Güneş çoktan doğdu. Uyanmış
olmalısın. Saçlarını
tararken beni hatırladın, değil mi? Öyleyse ayrılmadık.
Sadece özlemliyiz ve
bekliyoruz.
Zamanı hatırlatan her
şeyden nefret ediyorum. Önce beklemekten. Ömür boyunca ya bekliyor ya bekletiyor
insan. İkisi de kötü, ikisi de hazin tarafı yaşantımızın. Bir çocuğun önce doğmasını
bekliyorlar, sonra yürümesini, konuşmasını, büyümesini.. Zaman ilerliyor, bu defa
para kazanmasını, kanunlara saygı göstermesini, insanları sevmesini, aldanmasını,
aldatmasını bekliyorlar. Ve sonra ölümü bekleniyor insanoğlunun.
Ya o? Ya o? İnsanlardan
dostluk bekliyor, sevgilisinden sadakat, çocuklarından saygı ve bir parça huzur
bekliyor, saadet bekliyor yaşamaktan. Zaman ilerliyor, bir gün o da ölümü bekliyor artık.
Aradıklarının çoğunu bulamamış, beklediklerinin çoğu gelmemiş bir insan olarak göçüp
gidiyor bu dünyadan.
İşte yaşamak maceramız bu. Yaşarken beklemek,
beklerken yaşamak ve yaşayıp beklerken ölmek!
Özleme bir diyeceğim yok.
O kömür kırıntıları arasında parlayan bir cam parçası.
O nefes alışı sevgimizin,
kavuşmalarımızın anlamı. O tek güzel yönü bekleyişlerimizin. İnsanlığımız
özleyişlerimizle alımlı, yaşantımız özlemlerle güzel.
Özlemin buruk bir tadı var, hele seni özlemenin. Bir kokusu var bütün çiçeklere değişmem. Bir ışığı var. bir rengi var seni özlemenin, anlatılmaz.
Özlemin buruk bir tadı var, hele seni özlemenin. Bir kokusu var bütün çiçeklere değişmem. Bir ışığı var. bir rengi var seni özlemenin, anlatılmaz.
Verdiğin bütün acılara
dayanıyorsam; seni özlediğim içindir. Beklemenin korkunç
zehiri öldürmüyorsa
beni; seni özlediğim içindir. Yaşıyorsam; içimde umut varsa,
yine seni özlediğim
içindir.
Seni bunca özlemesem;
bunca sevmezdim ki!
Ümit Yaşar OĞUZCAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder